Το μαγνήσιο είναι ένα ανόργανο στοιχείο που ενεργοποιεί περισσότερες από 300 βιοχημικές αντιδράσεις στο σώμα. Αποτελεί το τέταρτο σε ποσότητα μέταλλο του ανθρώπινου οργανισμού με κομβικό ρόλο σε έναν αριθμό από σημαντικές σωματικές διεργασίες.
Περίπου το 69% των ιόντων μαγνησίου αποθηκεύεται στα οστά. Το υπόλοιπο ποσοστό συμμετέχει στον ενδιάμεσο μεταβολισμό, με το 70% περίπου να υπάρχει σε ελεύθερη μορφή, ενώ το υπόλοιπο 30% να βρίσκεται δεσμευμένο σε πρωτεΐνες (κυρίως στην αλβουμίνη), σε κιτρικά ιόντα, σε φωσφορικά ιόντα και άλλες ουσίες που σχηματίζουν σύμπλοκα.
Το μαγνήσιο αποτελεί συμπαράγοντας πολλών ενζυμικών συστημάτων. Έτσι, όλες οι ενζυμικές αντιδράσεις που εξαρτώνται από τα μόρια τριφωσφορικής αδενοσίνης (ATP) απαιτούν μαγνήσιο ως συμπαράγοντα του συμπλόκου τριφωσφορικής αδενοσίνης και μαγνησίου. Η τριφωσφορική αδενοσίνη (ΑΤΡ) είναι μία πρωταρχικής σημασίας βιοχημική ουσία, η οποία συναντάται σε όλους τους αερόβιους και μη οργανισμούς (φυτικούς και ζωικούς) και δρα ως φορέας χημικής ενέργειας. Τα μόρια της ATP έχουν χαρακτηριστικά ονομασθεί ως ενεργειακή νομισματική μονάδα στις ενδοκυτταρικές μεταβιβάσεις ενέργειας από το ένα βιοχημικό μόριο στο άλλο.
Επί πρόσθετα, το μαγνήσιο διατηρεί τα επίπεδα των ηλεκτρολυτών σε ισορροπία, διευκολύνει την απορρόφηση του ασβεστίου, συμβάλλει στη διατήρηση κανονικής μυϊκής και νευρικής λειτουργίας, στη σύσπαση τόσο των σκελετικών μυών όσο και των λείων μυών, ενώ διαδραματίζει βασικό ρόλο στη ρύθμιση του ύπνου.
Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι η ανεπάρκεια μαγνησίου σχετίζεται με καρδιακές διαταραχές όπως οι κοιλιακές αρρυθμίες που δεν αντιμετωπίζονται με συμβατική θεραπεία, η αυξημένη ευαισθησία στη διγοξίνη, και οι σπασμοί της στεφανιαίας αρτηρίας. Στα επιπλέον συμπτώματα συγκαταλέγονται οι νευρομυϊκές και οι νευροψυχιατρικές διαταραχές.
Το κιτρικό μαγνήσιο (magnesium citrate) απορροφάται πιο εύκολα και καλύτερα από άλλες μορφές μαγνησίου, και έχει ιδιαίτερη ευνοϊκή επίδραση σε ηλικιωμένους και σε άτομα που παρουσιάζουν χαμηλή οξύτητα στομάχου.
